SAKRAMENTY ŚWIĘTE
Siedem sakramentów świętych
- Chrzest (łac. baptismum)
- Bierzmowanie (confirmatio)
- Najświętszy Sakrament (eucharistia)
- Pokuta (paenitentia)
- Namaszczenie chorych (unctio infirmorum)
- Kapłaństwo (sacri ordines)
- Małżeństwo (matrimonium)
Katechizm Kościoła Katolickiego mówi ze „Sakramenty są skutecznymi znakami łaski, ustanowionymi przez Chrystusa i powierzonymi Kościołowi. Przez te znaki jest nam udzielane życie Boże. Obrzędy widzialne, w których celebruje się sakramenty, oznaczają i urzeczywistniają łaski właściwe każdemu sakramentowi. Przynoszą one owoc w tych, którzy je przyjmują z odpowiednią dyspozycją” (KKK 1131).
Podział sakramentów
Sakramenty, które można przyjąć raz w życiu, czyli niepowtarzalne chrzest, bierzmowanie, święcenia potocznie kapłaństwo i takie, które można przyjąć wiele razy, czyli powtarzalne Eucharystia, pokuta, namaszczenie chorych i warunkowo małżeństwo, małżeństwo po raz kolejny może zawrzeć jedynie wdowiec lub wdowa.
Sakramenty, które można przyjąć tylko w stanie łaski uświęcającej – tzw. sakramenty żywych (bierzmowanie, Eucharystia, namaszczenie chorych, święcenia, małżeństwo) i takie, które przyjmuje się dla zgładzenia grzechów chrzest, pokuta. Przewidziany jest jednak wyjątek co do Komunii i namaszczenia chorych. Jeśli chory nie może wyznać grzechów przed udzieleniem mu sakramentu namaszczenia, to ten sakrament własną mocą odpuszcza grzechy, jeśli chory chce przebaczenia. Komunię zaś można przyjąć w stanie grzechu ciężkiego w przypadku niemożności przystąpienia do spowiedzi i bardzo ważnej przyczyny przyjęcia Najświętszego Sakramentu.
- Sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego (chrzest, bierzmowanie, Eucharystia)
- Sakramenty uzdrowienia (pokuta, namaszczenie chorych)
- Sakramenty w służbie komunii i posłania wiernych (święcenia, małżeństwo)
Skuteczność i znaczenie sakramentów
W teologii katolickiej skuteczność sakramentów należy do dziedziny misterium. Jeżeli zostały udzielone zgodnie z rytuałem przez upoważnioną osobę, sakramenty są ważne „ex opere operato” (same w sobie, same przez się), czyli niezależnie od sprawiedliwości udzielającego (szafarza) i przyjmującego sakrament. Chrzest i bierzmowanie należą do sakramentów inicjacji chrześcijańskiej. Są przyjmowane tylko raz i wiążą się na ogół z narodzinami i wejściem w okres dojrzałości. Eucharystia – najważniejszy sakrament – jest znakiem pożywienia i wspólnoty; pokuta – misterium przebaczania grzechów, a namaszczenie chorych – misterium pomocy w chorobie. Kapłaństwo upoważnia chrześcijanina do wypełniania urzędu kapłańskiego, a małżeństwo upoważnia dwoje ludzi do założenia chrześcijańskiego związku małżeńskiego. Skutki sakramentów zależą jednak także od dyspozycji tego, kto je przyjmuje (ex opere operantis – na podstawie tego, czego dokonał działający).
Kościół rzymskokatolicki uczy, że:
* sakramenty zostały ustanowione przez samego Jezusa Chrystusa,
* kościół jest upoważniony do zarządzania sakramentami,
* są one konieczne do zbawienia,
* są nośnikami łaski, pośredniczą przy jej udzielaniu.